Benim bir gerçek Galatasaray formasına kavuşmam oldukça uzun bir zaman aldı. 2 yönden açıklayabilirim bunu; birincisi anne ve babamın işleri gereği sürekli İstanbul'a uzak yerlerde olması (gerçi yakında olsalar bugünkü ulaşım imkanları olmadığından her yer çok uzaktı) , ikinci ise memur çocuğu olmanın getirdiği mali disiplin. O zamanlar ne GS Store vardı ne de internet. O zamanlar Prekazi vardı, Simoviç vardı, İsmail vardı. O zamanlar şortlar kısa, formalar pamukluydu. Sakallı ve bıyıklı futbolcu enflasyonu vardı, Tanju vardı, Xamax maçı vardı, sahalar daha yeni yeni çimleniyordu, çocukluk vardı... Ama formalar sadece ilçelere gidilen pazarlarda görünür ve iç çekilirdi... 80 lerin çocuğu olmak farklıydı. Tamamen değisen bir ülkenin çocuğu olmak zordu.
7 ay önce hayatımın en mutlu olayını yaşadım; bir küçük aslan sahibi oldum. Ona ilk formasını koşa koşa aldım içimdeki heyecani bastırmadan. Biliyorum ki 2-3 yıl daha o formayı giyemeyecek çünkü forma olarak en küçğk formalar 3-4 yaş için yapılmış. Ama o büyüyene kadar her yıl imkanlar el verdiğince bir forma almak niyetindeyim. Umarim ülkeye ve Galatasaray'a yakışır bir evlat bırakabilirim ardimda...
29 Ocak 2010 Cuma
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
hayırdır, biyeremi gidiyosun :))
YanıtlaSilyok be dostum oyle iclendim bir an :)
YanıtlaSil